biliksiz

biliksiz
прил. такой, который не обладает знаниями

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "biliksiz" в других словарях:

  • biliksiz — sif. Biliyi olmayan, məlumatsız, elmsiz, hazırlıqsız. Biliksiz və siyasi düşüncəsi olmayan adamların silahları da qələbə qazana bilməz. M. S. O …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bielm — f. və ə. elmsiz, biliksiz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • layə’ləm — ə. bilməz, anlamaz, heç bir şey dərk etməz; biliksiz, cahil …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • nadan — f. 1) cahil, qanmaz; 2) biliksiz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • tühi — ə. 1) dolu olmayan; boş; 2) m. biliksiz, elmsiz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bielm — sif. <fars. bi. . . və ər. elm> Elmsiz, biliksiz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gözübağlı — sif. və zərf 1. Gözləri bağlanmış, sarınmış halda (olan). Əsiri gözübağlı gətirdilər. 2. məc. Heç bir şeydən xəbəri olmayan, bilikcə, zehni inkişafca, mədəniyyətcə geri qalmış (gözüaçıq əksi). Gözübağlı qalmaq. – <Ataşa> elə gəlirdi ki,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • məlumatsız — sif. 1. Məlumatı olmayan, dünyagörüşü dar olan; biliksiz. Məlumatsız adam. 2. Xəbəri olmayan, bixəbər, xəbərsiz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • nadan — sif. <fars.> 1. Cahil, avam, biliksiz, geridə qalmış, məlumatsız. Nadan adam. Nadanın biridir. – Ağıllı düşmən nadan dostdan yaxşıdır. (Ata. sözü). Ey nadan mollaların sözünə qulaq asıb, məndən bir neçə günlüyə üz çevirən camaat! C. M.. //… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • natəmiz — sif. və zərf <fars. na. . . və ər. təmyizdən> 1. Təmiz olmayan, çirkli, kirli. Natəmiz otaq. Natəmiz yer. – Kətxudalar Qəzvinin küçələrini natəmiz saxlayırdılar. M. F. A.. Şəhərin natəmiz havasından saralıb heyvaya dönən Nurəddini bir ayın… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qab — is. 1. İçərisinə şey qoymaq və ya içərisində şey saxlamaq üçün məişət avadanlığı. Saat qabı. Şeyləri qoymaq üçün qab lazımdır. – Qəzəl qurtarmayır, çatmayır sona; Qoyub qələmini davat qabına. . B. V.. // dan. Çuval, torba, kisə, yeşik və s.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»